Twórczość Leopolda Buczkowskiego, zarówno tę literacką, jak i wizualną cechuje mozaikowość. Zdaniem artysty, historia to zbiór przebłysków, które funkcjonują w zbiorowej pamięci jako przelotne, fragmentaryczne obrazy. Jego świat, jak sam mówił, bogaty w ludzi i w wydarzenia, inspirował go do kreowania utworów, będących kolażowymi zestawieniami przenikających się opowieści i scen. 

Dynamiczny charakter współczesnego świata sprawia, że mapy i atlasy szybko tracą na aktualności. Dlatego potrzebujemy nowych, które będą zachęcać do poszukiwań nieodkrytych jeszcze znaczeń, doświadczeń i emocji. Pierwsza prezentacja „Atlasu nowoczesności” zapraszała widzów do odbycia podróży prowadzącej od źródeł nowoczesnego świata do współczesności. Jego nowa odsłona, prezentując różne wizje nowoczesności, skonfrontuje nas z nimi i zachęci do ćwiczenia krytycznej wyobraźni.

Płaska ziemia – traktowana jako metafora, eksperyment myślowy i historyczny mit – staje się punktem wyjścia do refleksji na temat zmieniającej się roli nauki i komunikacji we współczesnym świecie. Wystawa oddaje głos artystkom i artystom, którzy w swojej praktyce analizują pozornie wykluczające się światopoglądy oraz ujawniają infrastruktury technologiczne, systemy polityczne i relacje społeczne wpływające na naszą wiedzę i interpretację rzeczywistości.

Otwartość na eksperyment, entuzjazm, solidarność, zwrócenie ku przyszłości, a także niezgoda na kształt ówcześnie funkcjonujących muzeów – to cechowało artystów, którzy w czterech krajach, na różnych kontynentach, w różnych realiach społeczno-politycznych zdecydowali się zmierzyć z zadaniem zdefiniowania muzeum na nowo. W rezultacie stworzyli swoje własne kolekcje i przestrzenie wystawiennicze, pomyślane jako zalążki awangardowych muzeów.