Oprowadzanie 16.11.2024
Oprowadzanie po wystawie Jürgen Blum-Kwiatkowski OBIEKTY. DOKUMENTY ZDARZEŃ
16.11.2024
godz. 13.30
Galeria Wschodnia
ul. Wschodnia 29/3, 90-272 Łódź, front I piętro
INFO
Miejsce
Czas
Gerhard (Gerard) Jürgen Blum-Kwiatkowski (1930-2015) był laureatem II edycji nagrody im. Katarzyny Kobro w listopadzie 2002 roku. Jej wręczenie, połączone z wystawą prac artysty miało miejsce w Galerii Wschodniej, która w latach 2001-2009 była gospodarzem tego środowiskowego wydarzenia. W ramach łódzkiego cyklu zdarzeń skupionych wokół nagrody im. Katarzyny Kobro, zaproponowano przypomnienie tamtej wystawy i osoby laureata. Na pokazie w Galerii Wschodniej zobaczymy oprócz kolekcji obiektów artystycznych z tamtej ekspozycji, także dokumenty działań Gerarda Kwiatkowskiego - twórcy Galerii EL i organizatora wielu wyjątkowych, o międzynarodowym znaczeniu artystycznych inicjatyw.
Wystawa powstała przy współpracy Galerii Wschodniej i Fundacji In Search Of... z Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu - instytucji kultury, kontynuującej nieprzerwanie w tym samym miejscu dzieło tego wyjątkowego człowieka.
„Laureat jest nie tylko artystą, także organizatorem wystaw, inicjatyw i projektów twórczych, animatorem życia artystycznego w Polsce i Niemczech.
Urodził się w 1930 r. w Faulen (przy granicy Polski i Niemiec). Po wojnie zamieszkał w Elblągu. Był współzałożycielem i kierownikiem Klubu Młodej Inteligencji Czerwona Oberża (1956-1961), następnie inicjatorem i kierownikiem Galerii El - Laboratorium Sztuki (1961-1974) w Elblągu, miejsc, w których organizowano wystawy sztuki współczesnej, koncerty muzyczne, projekcje filmowe oraz inne wydarzenia artystyczne. Inicjator i kurator Biennale Form Przestrzennych (pięć edycji w latach: 1965-1973), przygotowywanych z wielkim rozmachem, będących jednocześnie sympozjami i ekspozycjami sztuki poszukującej - konstruktywizm, konceptualizm, kino rozszerzone, akcje artystyczne. Od roku 1974 mieszka w Niemczech. Od tego też czasu realizuje ideę stacjonizmu w sztuce, zakładając w różnych miejscach tzw. stacje sztuki (w klasztorze Cornberg, zamku Rittershain, w Hünfeld, Fuldzie, Bad Hersfeld, Kleinsassen i innych).
Od 1975 r. prowadzi Wolną Akademię Sztuki w Hünfeld (obecne miejsce zamieszkania artysty), a w 1990 r. otwiera Museum of Modern Art - o profilu międzynarodowym, skupiającym twórców o rodowodzie konstruktywistycznym. W 1993 r. zakłada Muzeum Artystów Forum Sztuki Konkretnej w Erfurcie oraz Muzeum Sztuki Reduktywnej w Świeradowie Zdroju.
Jürgen Blum-Kwiatkowski zaczął działać twórczo w latach 50. Malował wówczas kompozycje fakturowe z użyciem obcych materiałów, zbliżone do poetyki informel. W latach 60. tworzył metalowe geometryczne formy (prace w konwencji konstruktywistycznej). Poszukiwania artystyczne doprowadziły Kwiatkowskiego (uważającego się za spadkobiercę idei Kazimierza Malewicza) do postulatów redukcji formy i tworzenia konstelacji energii czasowych.
Prace to układy (konstelacje), złożone z czarnych sześcianów o jednakowych wymiarach. Sześcienna kostka reprezentuje wielowymiarową rzeczywistość.
Dzieło Bluma-Kwiatkowskiego oddziaływuje na przestrzeń galerii swą wewnętrzną energią, sumą nagromadzonej w kostkach energetyczności. Autor jest kreatorem stanów wyjątkowych , które tworzą: on, jako artysta, energie czasowe elementów jego dzieła, odbiorcy i przestrzeń jaka ich otacza. „Stan wyjątkowy to swego rodzaju dialog twórcy z odbiorcą. Sztuka według Bluma–Kwiatkowskiego jest bowiem obszarem między dziełem a widzem - jego odpowiedzią na dane dzieło. Sztuka sytuuje się w polu napięć jakie powstaje między wytworem artystycznym, a jego odczuciem. Autor pragnie sprowokować odczucie odbiorcy i jego głębszą refleksję o rzeczywistości. Celem istnienia dzieł nie jest anektowanie, ani opisywanie przestrzeni, lecz konstruowanie odpowiedniego stopnia świadomości widza. Takiej świadomości, która pozwoliłaby jemu samemu tworzyć. Jednym z ostatnich projektów Jürgena Bluma-Kwiatkowskiego jest „Otwarta książka - międzynarodowa kolekcja poezji wizualnej na ścianach budynków w miasteczku Hünfeld.”
Alicja Cichowicz, listopad 2002, tekst towarzyszący wystawie i II edycji nagrody im. Katarzyny Kobro.