Niezauważalne dla oka. Warsztaty spirytualne

STRONA PROJEKTU

W jaki sposób w różnych mediach sztuki można oddać zjawiska niezauważalne dla oka – procesy chemiczne, fizyczne, ale i metafizyczne, duchowe, emocjonalne? Jak oddać w sztuce niematerialność tych zjawisk i procesów?

To, co niewidzialne kreuje to, co widzialne. W ramach warsztatów szukaliśmy tych niewidzialnych tłumaczeń. Tylko z pozoru duchowość nie jest widoczna. Nasze ciała wykształciły na to, co ukryte przed wzrokiem organy, których nie da się opisać biologią - struny wrażliwe na duchowość. My tylko staramy się transponować te niewytłumaczalne, ciche wibracje po to, by zmaterializować to, czego nie dostrzega oko.

Czasem realne problemy nie mają łatwych i szybkich rozwiązań. Gdy umysł, serce i ciało nie radzą sobie z traumatycznym doświadczeniem można szukać pomocy w świecie nierealnym, wyimaginowanym. Ten świat może być dla nas bardziej przyjazny i znacznie bezpieczniejszy. Duchowość, jej poszukiwania, zadawanie pytań i obserwacja niezauważalnych detali bywają terapeutyczne i zbawienne. Wiara w niemożliwe staje się siłą i mocą w najbardziej beznadziejnych sytuacjach.

Wszyscy przeżywamy momenty bardzo trudne, wstydzimy się i nie potrafimy o nich rozmawiać. Buduje to wielki mur, czujemy się w osobistym dramacie osamotnieni. Zadajemy pytania, szukamy odpowiedzi, łapiemy się abstrakcji, pragniemy aby stała się rzeczywistością.

Warsztaty spirytualistyczne pozbawione fizyczności przez swoją internetową formę były dla uczestników dość nietypowym przeżyciem w pewien sposób jeszcze bardziej uwidaczniającym ich temat. Udział w projekcie był dla każdej z artystek i artystów  próbą zmierzenia się z własną duchowością, uwrażliwiając się na własne twórcze rytuały i praktyki.