Muzeum Sztuki w Łodzi - 12. Festiwal Kultury Bez Barier

Historyczny spacer w goglach VR w Muzeum Sztuki w Łodzi, 16.10.24 środa, godz. 16:00 - 17:00 (ms1, ul. Gdańska 43)

Spacer w goglach VR umożliwia gościom Muzeum obejrzenie siedziby instytucji z zupełnie innej perspektywy. Wykorzystanie najnowszych technologii daje szansę zwiedzenia niedostępnych architektonicznie miejsc osobom z niepełnosprawnościami ruchowymi. W ten sposób zobaczyć można m.in. zabytkową klatkę schodową, doskonale zachowany witraż czy salę balową. Film ten przybliża widzom opowieść o muzeum i jego kolekcji, a nowoczesna technologia sprawia, że wybrane z ekspozycji obrazy stają się widzowi dosłownie jeszcze bliższe, odsłaniając nowe wizualne tropy. W spacerze VR można zobaczyć takie obrazy jak Tworzenie świata Stanisława Ignacego Witkiewicz, Kompozycję unistyczną 12 Władysława Strzemińskiego, Deskę 0 Karola Hillera, Widok Złotego Rogu w Konstantynopolu Paula Signaca, Kompozycję przestrzenną 4 Katarzyny Kobro czy Kompozycję Sophie Tauber-Arp.

Spacer VR pozwala zwiedzić także to niezwykłe miejsce, bardzo atrakcyjne nie tylko dla miłośników malarstwa, ale także architektury i designu.

Migiem o sztuce – Sala Neoplastyczna – oprowadzanie kuratorskie, 17.10.24 czwartek, godz. 17:00 - 18:00 (ms1, ul. Gdańska 43)

Muzeum pokazuje pierwotny wygląd tej wystawy z okazji 75. rocznicy jej powstania. Odtworzono układ przestrzenny z 1948 roku. Był on przygotowany według pomysłu pierwszego dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi Mariana Minicha i projektu Władysława Strzemińskiego. Stworzył on koncepcję bliską Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego. Opierała się ona na badaniu formy dzieła sztuki.

Projekt wystawy zaproponowany przez Mariana Minicha był zgodny z istniejącymi wtedy tendencjami. Krytykowano historyczną metodę prezentowania dzieł w muzeach. Minich twierdził, że nieustannie następuje rozwój form artystycznych. Uważał, że lepszym sposobem prezentacji sztuki jest pokazanie cech dzieła.

Przypomnienie wyglądu pierwszej słynnej Sali Neoplastycznej może skłaniać do refleksji o znaczeniu formalizmu w kontekście prezentacji kolekcji muzealnej. Mamy nadzieję, że stanie się początkiem dyskusji o tym, czy ponad stuletnia koncepcja jest nadal aktualna.

Żywy obraz. Warsztat dla osób z dysfunkcjami wzroku. 18.10.24 piątek, godz. 16:00-18:00 (MPH, ul. Przędzalniana 72)

Żywe obrazy (Tableau vivant) – to salonowa zabawa, efektowne zakończenie spektaklu teatralnego czy uświetnienie festynu. Uczestnicy żywego obrazu za pomocą postawy, ubioru, mimiki odtwarzali wybraną scenę. Inspirowano się dziełami malarskimi, sięgano do scen z literatury oraz wydarzeń historycznych. Popularność żywych obrazów przypadała na XIX i początek XX wieku. W publikacji Obrazy żywe Marii Gerson-Dąbrowskiej czytamy: Niechże dzieła artystów polskich będą naszymi mistrzami przy urządzaniu obrazów żywych. Czerpmy z tej niezawodnej i niewyczerpanej skarbnicy.

Zapraszamy na warsztaty będące okazją do aktywnego odbioru sztuki wizualnej – wybranych obrazów prezentowanych na wystawie "Widziałem prawdziwe arcydzieło". Malarstwo polskie XIX i początku XX wieku ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi. Porozmawiamy o wybranych pracach, wysłuchamy audiodeskrypcji, poznamy przedstawioną na płótnach historię. Spróbujemy wcielić się w bohaterów dzieł prezentowanych na wystawie w Galerii Sztuki Dawnej. W transformacji pomogą nam własnoręcznie przygotowane stroje i rekwizyty.