Zapisz jako wersję roboczą / Save as draft 03: Pamela Bożek
Pamela Bożek, Awaryjna cukiernia „The One”
Pamela Bożek jest kolejną artystką, zaproszoną do trzytygodniowej pracy ze zdigitalizowaną kolekcją sztuki i towarzyszącymi jej zasobami wiedzy Muzeum Sztuki w Łodzi. W projektach online Bożek sięga najczęściej po proste narzędzia haktywizmu, używając do działań aktywistycznych mediów społecznościowych oraz ich zasięgów.
INFO
Miejsce
profil Instagram Muzeum Sztuki w Łodzi
Czas
Ukończyła Wydział Rzeźby na ASP w Krakowie, gdzie obecnie kontynuuje studia doktoranckie. Zajmuje się praktykami postartystycznymi o charakterze partycypacyjnym. Interesują ją tematy migracji, niepełnosprawności oraz szeroko rozumianej biedy i wykluczenia. Wydawczyni kwartalnika WIZA-VIS, współtworzonego przez uchodźczynie i uchodźców w Polsce. Jest również pomysłodawczynią i facylitatorką inicjatywy introligatorskiej „Notesy z Łukowa”, która ma na celu wspieranie ekonomiczne uchodźczyń w Polsce.
Artystka korzysta również z bogatego doświadczenia gastronomicznego. Jest autorką wybitnej zupy ramen do sztuki Maxa Pitegoffa i Calli Henkel „Mieszkanie” w adaptacji Domu Mody Limanka. Jako cukierniczka Słodka Pamela debiutowała w ramach „Groszowych Spraw” (Bazar Namysłowska, Warszawa, 2018) kuratorowanych przez Maję Demską. Prowadzi awaryjną cukiernię The One, w której wytwarza antykoncepcję „po” w czekoladzie, by wedle zaleceń byłego ministra zdrowia Konstantego Radziwiłła, łykać ją „jak cukierki”.
Praca Słodkiej Pameli znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi jako część projektu „Zawód Artysty(tki)” Marcina Polaka.
Projekt „Zapisz jako wersję roboczą / Save as draft” to forma artystycznej rezydencji, której celem jest użycie w przestrzeni Instagrama kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi w zgodzie z ideą „prototypów”. Zaproszeni do współpracy twórcy i twórczynie testują tę szczególną „bazę danych”, jaką są zasoby ms, używając dostępnych na platformie Instagram narzędzi, takich jak: posty, tagi, relacje na żywo, filtry poszerzonej rzeczywistości (AR), gify czy filmiki. Artyści i artystki traktują zdigitalizowane zbiory muzeum jako tytułowe „wersje robocze” swoich praktyk.
