Prototypy 02: Codex Subpartum

W kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi znajdują się prace zawierające elementy notacji muzycznej a także instrukcje wykonawcze, są też prace nazwane partyturami oraz prace stworzone z myślą o muzycznej realizacji – większością z nich nie zajmowaliśmy się na wystawie Codex Subpartum. To dlatego, że muzyka nie jest tylko dopełnieniem pracy wizualnej czy spełnieniem życzenia jej autora. Muzyka jest narzędziem interpretacyjnym, jest odkrywaniem ukrytych kodów, tekstów i kontekstów, jest też sposobem ukazywania tego, co pozostaje niemożliwe do zobaczenia. Wystawa nie była więc translacją widzialnego na słyszalne i nie redukowała prac wizualnych do partytur graficznych. Była próbą transmutacji niewidzialnych treści obrazów w „widzialne” – za pomocą dźwięku; bardziej niż odnajdywaniem partytur na powierzchni obrazów jest tworzeniem głosów wykonawczych, trajektorii muzycznych gestów poruszających się w głąb. W Codex Subpartum dźwięk służył nam więc do poszukiwania słów w pra-piśmie Wacława Szpakowskiego, wspomnień w grafikach Mony Vatamanu i Florina Tudora, algorytmów obliczeniowych w diagramach Suzanne Treister, eliksirów zniekształcających widzenie w pracach Boba Cobbinga.

Michał Libera, Barbara Kinga Majewska, Konrad Smoleński oraz Zinc & Copper

INFO

Miejsce

ms², ul. Ogrodowa 19

Czas

12.04 - 08.06.2019

Wernisaż

12 kwietnia 2019, godz.18.00

koncepcja, opracowanie partytur, muzyka

Michał Libera

koncepcja, opracowanie partytur, muzyka, głos

Barbara Kinga Majewska

rzeźba, muzyka

Konrad Smoleński

muzyka

Zinc & Copper

inżynier dźwięku

Michał Kupicz

opieka kuratorska ze strony ms

Daniel Muzyczuk

koordynacja

Katarzyna Mróz

współpraca

Andżelika Bauer

grafika

Michał Dąbrowski

wykonanie paneli akustycznych

Your House. Łukasz Grabarz

Wystawa była częścią projektu Prototypy testującego tytułowe pojęcie na materiale z kolekcji Muzeum Sztuki. W jego ramach zaproszeni artyści i artystki używali dzieł z zasobów muzealnych do prób modelowania współczesnej rzeczywistości. Dzięki ich działaniom kolekcja ms zamieniła się w zasób praktyk i metod oczekujących na aktualizację, ponowne wykorzystanie i uruchomienie. Powtórna eksploatacja już istniejących prac i testowanie ich potencjału w zmienionych kontekstach stanowiła wyraz troski o zrównoważenie, w duchu ekologicznym, „produkcji” nowych prac. W roku 2019 w ramach trzech edycji projektu z dziełami z kolekcji ms twórczo pracowali: Dom Mody Limanka, zespół złożony z Barbary Kingi Majewskiej, Michała Libery i Konrada Smoleńskiego oraz Carolina Caycedo.

Prototyp – czyli koncept mogący służyć jako punkt wyjścia dla rozwiązań pozwalających przekształcać rzeczywistość – tworzył też ramę dla całości tegorocznego programu instytucji. Sztuka była w nim ujmowana jako źródło inspiracji dla nowych narracji wspólnotowych, pole testowania krytycznego i subwersywnego potencjału gestów artystycznych, ale również jako zasób form do powtórnego użycia w cyklu produkcyjnym uruchamianym przez kolejne generacje artystów. W takim ujęciu sztuka nie służy ilustracji już istniejących idei – społecznych, politycznych, czy jakichkolwiek innych – lecz staje się laboratorium, w którym są wykuwane nowe rozwiązania, potencjalnie społecznie czy politycznie istotne.

Seria wystaw realizowanych w ramach projektu Prototypy służyła stworzeniu otwartego katalogu działań, jakie można podejmować przy użyciu kolekcji muzealnej. Stanowiła eksperyment w podejściu do podstawowej misji Muzeum Sztuki, jaką jest mediacja między sztuką a publicznością – tym razem realizowana przy użyciu środków artystycznych.

FOLDER wystawy

13—21 kwietnia:

Wacław Szpakowski, Z serii A: A 1, 1930, rysunek

tuba mikrotonowa, puzon, głos

23—28 kwietnia:

Milan Grygar, Partytura, 1973, rysunek

tuba mikrotonowa, puzon, waltornia, głos, elektronika, nagrania terenowe

30 kwietnia—5 maja:

Alina Szapocznikow, Rysunek 41, ok. 1970, rysunek

głos

7—12 maja:

Władysław Strzemiński, Bez tytułu, z cyklu: Twarze, 1942, rysunek