Podwójne oprowadzanie Olgi Drendy po wystawach "Ziemia znów jest płaska" i "Erroryzm. Agnieszka Kurant"
João Maria Gusmão, Pedro Paiva, „Jabłko Darwina, małpa Newtona”, 2012, film 16 mm, z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi
Zapraszamy na podwójne oprowadzanie pisarki, eseistki i antropolożki Olgi Drendy po wystawach „Ziemia znów jest płaska” oraz „Erroryzm. Agnieszka Kurant”. Obie wystawy, mimo że obierają za punkt wyjścia odmienne perspektywy, ostatecznie dochodzą do zaskakująco zbieżnych wniosków. W trakcie oprowadzania postaramy się wskazać wątki, tematy i idee, za pomocą których wystawy wchodzą ze sobą w nieoczywisty i wielopoziomowy dialog.
INFO
Miejsce
ms1, Więckowskiego 36, wejście od Gdańskiej 43
Czas
„Ziemia znów jest płaska” konfrontuje sprzeczne metody poznania rzeczywistości, analizując, w jaki sposób nie tylko się one zderzają, ale również splatają i dopełniają. Artyści i artystki przyglądają się mapom, modelom i teoriom, które roszczą sobie prawo do naukowej obiektywności, a które kształtowane są przez systemy władzy. Przedstawione na wystawie dzieła, choć nie przypominają eksponatów dydaktycznych, służą nawigacji wśród przeciwieństw, pytań i wątpliwości.
Wystawa „Erroryzm. Agnieszka Kurant” skupia się na jednocześnie twórczej i niszczącej roli błędu w obliczu współczesnej automatyzacji i algorytmizacji. Obecność błędu jest kluczowa zarówno w procesach ewolucyjnych, jak i ludzkiej kreatywności. Do wielu odkryć naukowych, które wydają się efektem racjonalnego postępu, w rzeczywistości prowadzi przypadek. Próby neoliberalnego zarządzania ryzykiem starają się usunąć błędy. Ponoszą jednak klęskę w przewidywaniu katastrof i wyników wyborów, ponieważ nie biorą pod uwagę czynnika irracjonalnego często cechującego ludzkie zachowania. Co jednak stanie się z kreatywnością, gdy sztuczna inteligencja zniesie nasze pomyłki i przestaniemy błądzić? W jaki sposób będziemy dochodzić do nowej wiedzy lub tworzyć kulturę? Pytając o znaczenie błędu, Kurant kontynuuje namysł nad sposobami ewolucji społeczeństw.
Olga Drenda — pisarka, eseistka, tłumaczka. Absolwentka Etnologii i Antropologii Kultury UJ. Interesuje się echami czasów transformacji ustrojowej oraz antropologią życia codziennego. Autorka książek Duchologia polska. Rzeczy i ludzie w latach transformacji, Wyroby. Pomysłowość wokół nas (za którą otrzymała nominację do Paszportów Polityki i Nagrodę Literacką Gdynia w kategorii esej) oraz rozmów Czyje jest nasze życie (wspólnie z Bartłomiejem Dobroczyńskim) i Książka o miłości (wspólnie z Małgorzatą Halber), a także licznych tekstów publikowanych w mediach i antologiach literackich. Od 2013 roku prowadzi stronę Duchologia, poświęconą widmom epoki transformacji. Obecnie pracuje nad kolejną książką, poświęconą śmiechowi i ironii.
