Oprowadzanie Alicji Bielawskiej po "Komponowaniu przestrzeni"

Podczas oprowadzania Alicja Bielawska postaraliśmy się zachęcić widzów do przyjrzenia się na nowo sposobom, w jakie angażują swoje ciało i zmysły w odbiór kompozycji wystawy oraz zgromadzonych na niej dzieł.

Podążając za eksperymentami rzeźbiarek i rzeźbiarzy awangardy wystawa prześledziła kulisy i konsekwencje fascynujących modernistycznych odkryć dotyczących relacji pomiędzy przestrzenią, ruchem i ciałem. Zwykle rzeźba utożsamiana jest z bryłą i zamkniętą, statyczną formą. Wystawa miała na celu zwrócenie uwagi na kwestię ruchu odbiorców i odbiorczyń sztuki w przestrzeni wystawienniczej oraz tego w jaki sposób ich ciała wpływają na doświadczanie czasoprzestrzeni.

Alicja Bielawska - absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (2005) i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie (2009). Obecnie studiuje pod kierunkiem prof. Katarzyny Józefowicz na Międzywydziałowych Środowiskowych Studiach Doktoranckich na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Tworzy rysunki i rzeźby, wykorzystując w nich takie materiały jak tkaniny, metal, drewno, ceramika. Jej prace koncentrują się wokół materialnej sfery codzienności i relacji pomiędzy przedmiotami, architekturą a wspomnieniami, badając pogranicze między sztuką a projektowaniem oraz dotykając kwestii względności percepcji i roli pamięci. Do swoich prac wprowadza również elementy choreografii i performansu. W 2015 roku nominowana do nagrody SPOJRZENIA 2015 – Nagroda Deutsche Bank, współorganizowanej przez Zachętę – Narodową Galerię Sztuki w Warszawie. A w 2016 roku nominowana do nagrody Paszport Polityki w kategorii sztuki wizualne. Ukończyła kurs choreografii eksperymentalnej organizowany przez Fundację Burdąg w Centrum w Ruchu (2017). W 2019 roku kontynuuje drugi roku kursu choreografii eksperymentalnej. Od 2017 roku współpracowała z choreografkami Marią Stokłosą, Magdą Ptasznik, Hanną Bylką-Kanecką, Aleksandrą Bożek-Muszyńską, konsultując scenografie, tworząc obiekty i instalacje do spektakli i performensów. W 2019 stworzyła instalację jako cześć spektaklu dla dzieci i dorosłych kolektywu Holobiont: Gdzie kształty mają szyje, który wygrał konkurs Biennale Sztuki Dziecka w Poznaniu i był współprodukowany przez Centrum Sztuki Dziecka i Art Stations Foundation w Poznaniu. Pokazywała prace na wystawach indywidualnych, m.in.: Wycinanki, Wolskie Centrum Kultury w Warszawie, Ukryte wątpliwości, galeria Kasia Michalski w Warszawie (2017), Jeśli nie tutaj, gdzie?, Galeria Labirynt w Lublinie (2017), Nie ma stałych punktów w przestrzeni, galeria Starter w Warszawie (2016), Soft Ground, Sodu 4 w Wilnie (2016), Mufka na trapezie, galeria Starter w Warszawie, Kiedy rzeczy znajdą swoje miejsce, BWA w Zielonej Górze (2013), Przybrane kształty, Galeria Arsenał w Białymstoku (2012), Obroty rzeczy, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie (2010).

Więcej o wystawie Komponowanie przestrzeni

Wstęp wolny.

Wydarzenie towarzyszące wystawie “Komponowanie przestrzeni. Rzeźby awangardy”. Program wydarzeń towarzyszących realizowany jest we współpracy z Instytutem Pileckiego w ramach programu „Ćwiczenie nowoczesności".