Księga pamiętnikarza - wykład Jacka Olczyka

Tadeusz Peiper, spotkany na jednej z warszawskich ulic w 1964 r. przez redaktora „Życia Literackiego”, o dziele pisanym od lat do szuflady mówił:
„ (…) - Czy pan dużo pracuje?
- Przepraszam, co pan powiedział?
- Czy pan dużo pracuje? - powtórzyłem pytanie.
- Proszę pana, ja wyłącznie właściwie pracuję. Piszę pamiętniki.
- Czy to jest forma jakiegoś osobistego dziennika?
- W moich pamiętnikach jest wszystko. Cały nasz wielki i dramatyczny czas historyczny, epoka, jednostki i rody, religia i polityka, wojna, sztuka, wydarzenia, filozofia i teorie estetyczne. Wszystko.
- Kiedy to będzie gotowe?
- Nie wiem, piszę. Ciągle piszę. Jak daleko jestem ze swoją pracą? Otóż, proszę sobie wyobrazić duży stół pokojowy. Połowę tego stołu zalega warstwa rękopisów, warstwa grubości – czy ja wiem – dobrych trzydzieści centymetrów. Tyle już mam poza sobą. Koniec jednak nie nastąpi rychło. To jest olbrzymie dzieło.
- Czy pan je wyda?
- Tak, ale po śmierci. Do widzenia”

Wykład był próbą przybliżenia zmagań Tadeusza Peipera z samym sobą, z warunkami życia w powojennej Warszawie i pracą nad „Księgą pamiętnikarza”. Przybliżenie to było podwójne, oczami samego Peipera i ludzi z jego epoki.

Jacek Olczyk, historyk literatury, pisarz, tłumacz. W latach 2008-2012 lektor języka polskiego na Uniwersytecie Blaise Pascal w Clermont-Ferrand (Francja). Badacz literatury eksperymentalnej, w tym francuskiej grupy Oulipo oraz XX-wiecznych teorii poetyckich. Ukończył doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim i INALCO w Paryżu. Stypendysta MKiDN (2013). Przekładał Georgesa Pereca (Teatr I, Kraków 2010, Urodziłem się. Eseje, Kraków 2012). Autor monografii Życie literackie w Krakowie (Kraków 2016) oraz książki Literatura polska w świetle przymusów Oulipo (Kraków 2019). W przygotowaniu książka o krakowskich latach Tadeusza Peipera.

Wydarzenie odbywa się w ramach cyklu seminariów a/symetrie. Seminaria mają na celu stworzenie wielowymiarowych portretów artystów awangardowych, których twórczość i praca teoretyczna sytuują się na przecięciu sztuk. Dzięki multiplikacji języków krytycznych (seminaria są w zamyśle interdyscyplinarne i biorą w nich udział przedstawiciele różnych dyscyplin) postaramy się nakreślić sylwetki twórców łączących w swojej praktyce odrębne dziedziny wiedzy lub też wskazywać związki między przedstawicielami literatury i sztuk wizualnych wywodzącymi się z tego samego teoretycznego lub filozoficznego źródła.

Wydarzenie organizowane we współpracy z Ośrodkiem Badań nad Awangardą UJ.

Bilety: 1 zł