Głód Leopolda Buczkowskiego, trupy książek, groch i kluski - wykład dr Łukasza Wróbla

„[…] zaraz po wojnie trudno było o farby, o pędzle. Miałem napisany "Czarny potok" i "Dorycki krużganek" i wtedy malarstwo mnie pochłonęło […] zacząłem też rzeźbić […]”, opowiadał Leopold Buczkowski o tużpowojennym czasie, kiedy jednocześnie pracował nad zbiorem opowiadań "Młody poeta w zamku". Wskazywano, że jego powieści i opowiadania podzielają rozpadem kompozycji, fabuły los opisywanych przezeń archiwów (rozstrzelanych, podziurawionych, spalonych), bibliotek (roztrzaskanych) czy pałaców (rozbitych). Ale to nie jest ich porządek podstawowy. Zasadnicza sytuacja ontologiczna utworów (a także książek) autora "Czarnego potoku" została sproblematyzowana właśnie w "Młodym poecie...", tomie opowiadań ostentacyjnie sytuowanych na metapoziomie w stosunku do relacjonowanych w nim wydarzeń, problematyzującym zagadnienia związane z technikami reprezentacji rzeczywistości, zbiorze podejmującym kwestie relacji sztuki słowa do sztuk plastycznych, jedynej książce, z której edycji Buczkowski był zadowolony, bo udało mu się w niej zrealizować pomysł na „notatnik rysunkowy”. Co to znaczy, że znajomość sztuki obejmuje obronę stolic, zbiorów, archiwów, pól uprawnych, winnic i książek? Jaka zachodzi relacja między trupami kobiet i dzieci a trupami książek? Wreszcie dlaczego ucztowanie pospołu z innymi, z psem, z wróblami może podtrzymywać świat w porządku? W wykładzie postaram się nie odpowiedzieć na te pytania. Postaram się mieć je na uwadze.

dr Łukasz Wróbel - adiunkt w Zakładzie Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Autor książki "Hylé i noesis. Trzy międzywojenne koncepcje literatury stosowanej" (Toruń 2013). Aktualnie przygotowuje rozprawę poświęconą architektonice dzieł encyklopedycznych. W wolnych chwilach biega bądź pływa kajakiem.

Wystawa "Leopold Buczkowski. Przebłyski historii, przelotne obrazki" to pierwsza, całościowa prezentacja twórczości plastycznej tego artysty. Znakomita większość zgromadzonych na niej dzieł jest pokazywana publicznie po raz pierwszy. Prezentacja ta stała się możliwa dzięki niedawnemu pozyskaniu przez Muzeum Sztuki w Łodzi całej spuścizny artystycznej Buczkowskiego.