Dźwięki elektrycznego ciała. Eksperymenty w sztuce i muzyce w Europie Wschodniej 1957-1984

Po upadku stalinizmu kompozytorzy i artyści w Europie Wschodniej otrzymali nowe możliwości eksperymentowania. Powstały studia nagrań wyposażone w sprzęt do zapisu na taśmach magnetycznych, a później także w syntezatory - na początku w Warszawie w 1957 roku, a następnie również w innych krajach tej części Europy. W owych laboratoriach dźwięku tworzono nowe, często ambitne, formy muzyczne.
Związki sztuk wizualnych z muzyką eksperymentalną były bliższe w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku niż kiedykolwiek wcześniej czy później. Dźwięk i obraz łączyły się ze sobą w filmach artystycznych, happeningach i instalacjach dźwiękowych. Stworzono eksperymentalne formy zapisu muzycznego w celu stymulowania nieskrępowanej ekspresji muzycznej.
Najwcześniejsze działania i happeningi z lat sześćdziesiątych kojarzono z wolnością intelektualną i zmianą. Euforia towarzysząca eksperymentom przygasła w ciągu dekady i w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku pojawiły się nowe krytyczne formy sztuki, łączące dźwięk z inwigilacją i cenzurą.
Książka towarzysząca wystawie w Muzeum Sztuki w Łodzi bada zarówno optymizm, jak i niepokój, który można odnaleźć w eksperymentalnej strefie sztuki i muzyki tamtego czasu.

Wydawca: Muzeum Sztuki w Łodzi
Redakcja tomu: David Crowley i Daniel Muzyczuk
Redakcja stylistyczno - językowa: Magdalena Świątczak
Projekt graficzny i skład: Alicja Kobza - Poważne Studio

ISBN: 978-83-87937-98-0
Rok wydania: 2012
Format: 17 x 23,5 x 2 cm
Oprawa: miękka
Ilość stron: 224
Ilość ilustracji: około 89 (kolorowe i czarno-białe)
Książka w wersji dwujęzycznej: polsko-angielskiej

Publikacja już nidostępna w sprzedaży.